کد مطلب:106942 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

حکمت 243











[صفحه 620]

(تلخی دنیا باعث شیرینی آخرت، و شیرینی دنیا باعث تلخی آخرت است). یعنی اینها لازم و ملزوم یكدیگرند. كلمه (حلاوت: شیرینی) و (مرارت: تلخی) را استعاره برای لذت و رنج آورده است، بدیهی است كه رنجهای دنیا پیامد ترك لذتهای دنیا- و به منظور آخرت خواهی و میل به اجر اخروی است كه خود باعث شیرینی و لذت اخروی می باشد- و استفاده نبردن از لذتهای دنیاست. و همچنین برخورداری از لذتهای دنیا باعث غفلت از آخرت و ترك عمل اخروی است، و این خود باعث عذاب در آخرت می شود و شقاوت اخروی را در پی دارد.


صفحه 620.